Pavle Žilnik je rođen 6. juna 1920. godine u Novom Sadu. Osnovno i srednje obrazovanje stiče u rodnom gradu. Studije arhitekture otpočeo je u Beogradu da i početkom rata prešao u Budimpeštu gde je, posle četiri godine studija, apsolvirao na Arhitektonskom odseku Tehničko Univerziteta. Diplomirao je 1949. godine u Beogradu na Arhitektonskom fakultetu kod profesora Milana Zlokovića. Arhitektonsku praksu započeo je još 1946. godine u tadašnjem Odeljenju za građevine AP Vojvodine, a od 1947. do 1966. godine radi kao projektant u Projektnom zavodu Vojvodine (današnji “Vojvodina Pro-Ing 46” u Novom Sadu). Godine 1966. posvećuje se pedagoškom radu, najpre kao nastavnik u Građevinskom školskom centru, pa potom od 1968. u Višoj pedagoškoj i Višoj ekonomskoj školi u Novom Sadu. Krajem 1977. godine biran je za docenta Akademije umetnosti u Novom Sadu, gde je u svojstvu vanrednog profesora i penzionisan 1991. godine. Dobitnik je više društvenih priznanja, od kojih se ističe Oktobarska nagrada grada Novog Sada za 1966. godinu. Pavle Žilnik dobija Tabakovićevu nagradu, koju po prvi put, za arhitektonsko stvaralaštvo, dodeljuje Društvo Arhitekata Novog Sada.
1995 – Pavle Žilnik
